اتاقک روشن

اتاقک روشن (camera lucida)
اسبابی اُپتیکی. در ۱۸۰۷، ویلیام هاید وولستن (۱۷۶۶ـ۱۸۲۸) آن را چون منشوری دوتصویره برای تسهیل در ترسیم دقیق شکل ها، به ویژه در کار میکروسکوپی، اختراع کرد. این اسباب دربردارندۀ منشوری چهاروجهی است که در بالای برگۀ کاغذ نصب می شود. ناظر با گذاشتن چشم خود در نزدیکیِ لبۀ بالایی منشور، به نحوی که نیمی از مردمک روی آن قرار گیرد، قادر می شود تصویر بازتابیدۀ جسم مقابل منشور را چنان ببیند که گویی ظاهراً روی کاغذ افتاده است و بنابراین، می تواند تصویر آن را با مداد رسم کند. کانونی کردنِ دقیقِ نمونه های ابتداییِ اتاقک روشن بسیار دشوار بود و به این منظور یک عدسی ضعیف بین منشور و کاغذ قرار می دادند. در نوع بعدی، که حدود ۱۸۸۰ برای کار با میکروسکوپ ساخته شد، دو آینۀ مایل را جایگزین منشور کردند. یکی آینۀ نیمه شفافی بود که در بالای چشمیِ میکروسکوپ واقع می شد و دیگری با فاصلۀ اندکی در بالای کاغذ قرار می گرفت.