کلمه جو
صفحه اصلی

اتش گوی

دانشنامه آزاد فارسی

آتشگوی. آتَشْگوی (fireball)
در اخترشناسی، شهابیبسیار درخشان. غالباً به قدری درخشان است که در نور روز دیده می شود و گاهی به صورت شهاب سنگسقوط می کند. بعضی از آتشگوی ها از ماهواره هایا دیگر قطعات موجود در فضا منشأ می گیرند و با رسیدن به جوّ زمین برافروخته می شوند.

فرهنگستان زبان و ادب

آتش گوی
{bolide} [نجوم] شهابی بسیار پرنور که منفجر و تکه تکه می شود و گاه صدای انفجار آن پس از مدتی به گوش می رسد


کلمات دیگر: