خربه. [ خ ُ ب َ ] ( ع اِ ) سوراخ کون. ج ، خُرب ، خُروب ، اَخراب
سرسفره. [ س َ رِ س ُ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) کنایه از سوراخ مقعد باشد. ( برهان ) . مقعد. ( رشیدی ) ( آنندراج ) : هر گه که سرسفره کس گردد شق کوهان شتر خواهد و مقل ازرق هر روز به موم زرد مرهم کردن صحت پس از آن طلب نمودن از حق. یوسفی طبیب ( از آنندراج ) .