افزودن
فارسی به انگلیسی
to add, to increase, to augment, vi. to be increased, to grow
add, augment, enhance, increase, inflate, insert, multiply, sum, tack, tot, total, treat
فارسی به عربی
ادمج , اضف , جاور , حسن , دبر , ذیل , زیادة , ضخم , فخم
مترادف و متضاد
افزودن، معرفی کردن، اضافه کردن، گذاشتن
افزودن، زیاد کردن، زیاد شدن، توسعه دادن، تکثیر کردن، ترفیع دادن، توانگر کردن
مجاور بودن، افزودن، پیوستن، متصل شدن، متصل کردن، وصلت دادن، پیوسته بودن
ضمیمه کردن، افزودن، اضافه کردن، جمع کردن، زیاد کردن، بهم پیوستن، با خود ترکیب کردن، جمع زدن
افزودن، زیاد کردن، بالا بردن، بلند کردن
افزودن، زیاد کردن، تقویت کردن، تکمیل کردن، زیاد شدن، علاوه کردن
افزودن، پیوست کردن، الحاق کردن، اویختن
افزودن، جمع کردن
افزودن، اضافه کردن، در پایان افزودن
افزودن، بزرگ کردن
افزودن، بزرگ کردن، تقویت کردن، وسعت دادن، مفصل کردن، مفصل گفتن، بالا بردن، بزرگ شدن، منبسط کردن، تشدید کردن
انجام دادن، بکار انداختن، افزودن، وانمود کردن، زدن، پوشاندن، اعمال کردن، بخود بستن، دست انداختن، تحمیل کردن، صرف کردن، پوشیدن، برتن کردن، گذاردن، وانمود شدن، بکار گماردن
افزودن، مجهز کردن، پیوند زدن، طولانی کردن، ازار دادن، قلمه زدن، تکه دادن
افزودن، چربیدن بر، چربیدن، سنگین تر بودن
افزودن، دو برابر کردن، دو چندان کردن
فرهنگ فارسی
(افزود افزاید خواهد افزود بیفزا(ی )افزاینده افزوده افزایش ) ۱ - ( مصدر ) زیاده کردن بیشتر کردن . ۲ - ( مصدر ) زیاد شدن بسیار شدن .
فرهنگ معین
(اَ دَ ) ۱ - (مص م . ) زیاد کردن ، بیشتر کردن . ۲ - (مص ل . ) زیاد شدن .
لغت نامه دهخدا
افزودن . [ اَ دَ ] (مص ) علاوه کردن . بیشتر کردن . شماره را بالا بردن . اضافه کردن . (ناظم الاطباء). زیاده کردن . (از آنندراج ). زیاده کردن . بیشتر کردن . (فرهنگ فارسی معین ). مصدر دیگر افزایش چنانکه ؛ افزودم . بیفزایی . زیادت کردن . فزودن . مزید کردن . مقابل کاستن . مزید کردن . بیش کردن . بزرگ کردن . ضم کردن . منضم کردن . (یادداشت مرحوم دهخدا). تکثیر. اکثار. انعام . توفر. توفیر. ازناد. تزنید. (منتهی الارب ). ارباء.ازدیاد. تزیید. تظلیف . مقابل تقلیل . اضافه . لازم و متعدی هر دو آید. (از یادداشتهای دهخدا) :
کاش آن گوید که باشد بیش نه
بر یکی بر چند نفزاید خره .
خدایا ببخشا گناه ورا
بیفزای در حشر جاه ورا.
ببخشید نیمی از آن بر سپاه
دگر نیمه بر گنج افزود شاه .
پس آن نامه ٔ شاه بنمودشان
دلیری و تندی بیفزودشان .
ببینیم تا رای گردون سپهر
چه افزاید و بر که تابد بمهر.
بگیتی کدام است با من بگوی
که بفزاید از دانشی آبروی .
چرا نگویم کو را سخا همی گوید
که نام خویش بیفزا و مال خویش بکاه .
اگرچه من ز عشقش رنجه گشتم
خوشا رنجی که نفزاید ملالا.
خوب دارید و فراوان بستاییدش
هر زمان خدمت لختی بفزاییدش .
آن روز که من شیفته تر باشم بر تو
عذری بنهی بر خود و نازی بفزائی .
چون بدار رسید، بجای آورد که پسرش عبداﷲ است . روی بزنی کرد از شریفترین زنان و گفت گاه آن نرسید که این سوار را از این اسب فرودآورید و بر این نیفزود. (تاریخ بیهقی ص 189). سخن سخت دراز می کشد و خوانندگان را ملالت افزاید. (تاریخ بیهقی ص 190).
چنان بدانم من جای غلغلیج گهش
که چون بمالم بر خنده خنده افزاید.
بر خوی نیک و عدل و کم آزاری
بفزای ، نی که مال بیفزائی .
چون یوسف از آب بیرون آمد جمال آن بیفزود و قبای سبز در بر پوشید. (از قصص الانبیاء ص 68).
دل رعیت و چشم حشم بدولت تو
ببزم و رزم تو بر شادی و نشاط افزود.
شراب ... طعام را هضم کند و حرارت ... غریزی را بیفزاید. (نوروزنامه ). چون یکچندی بر این بگذشت ... در اکرام او بیفزود. (کلیله و دمنه ). اگر خردمندی بقلعه ای پناه گیرد و ثقت افزاید. ... البته بعیبی منسوب نگردد. (کلیله و دمنه ). در تکسیر دوهزار فرسنگ در خطه ٔ اسلام افزود. (کلیله و دمنه ٔ مینوی ). برنج در رنج توان افزود، در روزی نتوان افزود. (اسرارالتوحید).
کفشگر هم آنچه افزاید زنان
می خرد چرم و ادیم و سختیان .
شاه جانبخش است و ما بر شاه جان کرده نثار
آب بفزودن بدریا برنتابد بیش از این .
کاشکی خاقانی آسایش گرفتی ز اشک خون
تا ز جان کم کردمی ، در اشک خون افزودمی .
بترک گفتم و رفتم که اندر این دولت
چو دم خر ز گزی هیچ می نیفزودم .
هم نشین تو از تو به باید
تا ترا عقل و دین بیفزاید.
هرچه از دونان بمنت خواستی
در تن افزودی و ازجان کاستی .
نانم افزود و آبرویم کاست
بی نوائی بِه ْ از مذلت خواست .
- آب افزودن ؛ فزون کردن آب . رجوع به افزودن شود.
- افزودن فر ؛ افزایش دادن جلال و شکوه . فزونی دادن فر را :
چو خورشید برزد سر از تیغ کوه
جهان را بیفزود فر و شکوه .
رجوع به افزودن شود.
- اکرام افزودن ؛ احترام افزودن :
چون یکچندی بر این بگذشت ... در اکرام او بیفزود. (کلیله و دمنه ). و رجوع به افزودن شود.
- اندیشه افزودن ؛ افزایش یافتن آرزو. فزونی پیدا کردن اندیشه ٔ چیزی :
همی در دل اندیشه بفزایدش
همی تاج و تخت آرزو آیدش .
- پاسخ افزودن ؛ زیادت کردن پاسخ :
به پاسخ نیفزائی و بدخوئی
نگوئی سخن نیز تا نشنوی .
رجوع به افزودن شود.
- ثقت افزودن ؛ اعتماد و عقیده افزودن . رجوع به افزودن شود.
- جاه افزودن ؛ مقام و مرتبه را زیاد کردن . مزید کردن جاه و مقام :
بکن عفو یارب گناه ورا
بیفزای در حشر جاه ورا.
- جمال افزودن ؛ افزایش دادن جمال . زیبائی افزودن : چون یوسف از آب بیرون آمد، جمال آن بیفزود و قبای سبز در بر پوشید. (قصص الانبیاء ص 68). رجوع به افزودن شود.
- حرارت افزودن ؛ زیادت کردن حرارت و فزون ساختن آن : شراب ... طعام را هضم کند و حرارت ... غریزی را بیفزاید. (نوروزنامه ). و رجوع به افزودن شود.
- خدمت افزودن ؛ افزایش دادن خدمت و مزید کردن آن :
خوب دارید و فراوان بستاییدش
هر زمان خدمت لختی بفزاییدش .
و رجوع به افزودن شود.
- خنده افزودن ؛ افزایش دادن خنده و مزید کردن آن :
چنان بدانم من جای غلغلیج گهش
که چون بمالم بر خنده خنده افزاید.
و رجوع به افزودن شود.
- خون افزودن ؛ درد و رنج افزودن . افزایش دادن خون :
کاشکی خاقانی آسایش گرفتی ز اشک خون
تا ز جان کم کردمی در اشک خون افزودمی .
رجوع به افزودن شود.
- در تن افزودن ؛ افزایش دادن جسم . و مزید کردن آن :
بدو بازداد آنچنان کش بخواست
بیفزود در تن هر آن چش بکاست .
هر چه از دونان بمنت خواستی
در تن افزودی و از جان کاستی .
رجوع به افزودن شود.
- درد افزودن ؛ فزودن ساختن درد. و مزید کردن آن . رجوع به افزودن شود.
- دین افزودن ؛ دین را افزایش دادن . رجوع به افزودن شود.
- رنج افزودن ؛ زیادت کردن رنج و افزون ساختن آن :
تو بر خویشتن برمیفزای رنج
که ما خود گشائیم درهای گنج .
رجوع به افزودن و روزی افزودن شود.
- روزی افزودن ؛ یا افزون کردن روزی و مزید ساختن آن : برنج در رنج توان افزود، در روزی نتوان افزود. (اسرارالتوحید). و رجوع به افزودن شود.
- سخن افزودن ؛ افزایش دادن سخن را و مزید کردن آن :
بدو شاه چون خشم و تیزی نمود
نیارست آنگه سخن برفزود.
ترا دیدم سخن در من بیفزود
چه گویم جانم اندر تن بیفزود.
و رجوع به افزودن شود.
- شادکامی افزودن ؛ افزایش دادن شادکامی و مزید کردن آن :
بجوید مگر بازیابد ورا
به دل شادکامی فزاید ورا.
و رجوع به افزودن شود.
- شادی افزودن ؛ زیادت کردن شادی . و افزون ساختن آن . نشاط افزودن . رجوع به افزودن وفزودن شود.
- شغل دل افزودن ؛ملال خاطر افزودن . و افزایش دادن آن : اگر این اخبار بمخالفان رسد... چه حشمت ماند و جز درد و شغل دل نیفزاید. (تاریخ بیهقی ص 394). و رجوع به افزودن شود.
- شکوه افزودن ؛ افزایش دادن جلال و شکوه . افزودن فر. و رجوع به افزودن و افزودن فر شود.
- عقل افزودن ؛ افزون کردن عقل . و ترقی دادن آن . رجوع به افزودن شود.
- ملال افزودن ؛ زیادت کردن ملال و افزون ساختن اندوه :
اگرچه من زعشقش رنجه گشتم
خوشا رنجی که نفزاید ملالا.
و رجوع به افزودن شود.
- ملالت افزودن ؛ افزون ساختن ملالت و مزید کردن آن . ملال افزودن : سخن سخت دراز می کشد و خوانندگان را ملالت افزاید. (تاریخ بیهقی ص 190). رجوع به افزودن شود.
- مهر افزودن ؛ زیاد کردن مهر و افزون ساختن آن :
وگر خود چنین رای دارد سپهر
بیفزایدش هم به اندیشه مهر.
که گوئی همی آنچنان بایدی
وگر نیستی مهر نفزایدی .
در زبان گفت که مهر دلم افزودی
وان همه دعوی را معنی بنمودی .
و رجوع به افزودن شود.
- ناز افزودن ؛ زیاده کردن ناز :
آن روز که من شیفته تر باشم بر تو
عذری بنهی بر خود و نازی بفزائی .
ورجوع به افزودن شود.
- نام افزودن ؛ زیادت کردن نام را، افزودن بر آن :
چرا نگویم کو را سخا همی گوید
که نام خویش بیفزا و مال خویش بکاه .
و رجوع به افزودن شود.
- نان افزودن ؛ روزی افزودن مقابل آبرو افزودن :
نانم افزود و آبرویم کاست
بی نوائی به از مذلت خواست .
رجوع به افزودن شود.
- نشاط افزودن ؛ شادی افزودن . خرمی را زیاد کردن :
دل رعیت و چشم حشم بدولت تو
ببزم و رزم تو بر شادی و نشاط افزود.
|| زیاد شدن . (فرهنگ شعوری ). زیاده شدن . (آنندراج ). بسیار شدن . افزون شدن . (از ناظم الاطباء). ازدیاد. بیش شدن . بیش آمدن . تزاید. (یادداشت دهخدا) :
وز آن پس که بردیم بسیاررنج
بپالود خوی و بیفزود گنج .
ایوان مداین کسری را صد و اند گز برآید و طول صد ارش و پنجاه ارش پهنا و از این بیفزاید و بیشتر نیست . (نزهت نامه ٔ علائی از مرحوم دهخدا).
چرا نگرید چشم و چرا ننالد تن
چگونه کم نشود صبر و غم نیفزاید.
توت بدرجه ٔ دوم سرد است و سردی او به اندازه ٔ طعم او باشد کاهد و فزاید. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی بنقل مرحوم دهخدا). || شماره را بالا بردن و اضافه کردن . || بهره مند کردن . || اضافه ماندن . (از ناظم الاطباء). || عمل جمع در حساب . (یادداشت دهخدا از التفهیم ). || زیادت . مقابل نقصان در اعمال بخوبی . (یادداشت دهخدا از التفهیم ). || (ص ) افزوده . زیادشده . (آنندراج ).
کاش آن گوید که باشد بیش نه
بر یکی بر چند نفزاید خره .
رودکی .
خدایا ببخشا گناه ورا
بیفزای در حشر جاه ورا.
فردوسی .
ببخشید نیمی از آن بر سپاه
دگر نیمه بر گنج افزود شاه .
فردوسی .
پس آن نامه ٔ شاه بنمودشان
دلیری و تندی بیفزودشان .
فردوسی .
ببینیم تا رای گردون سپهر
چه افزاید و بر که تابد بمهر.
فردوسی .
بگیتی کدام است با من بگوی
که بفزاید از دانشی آبروی .
فردوسی .
چرا نگویم کو را سخا همی گوید
که نام خویش بیفزا و مال خویش بکاه .
فرخی .
اگرچه من ز عشقش رنجه گشتم
خوشا رنجی که نفزاید ملالا.
عنصری .
خوب دارید و فراوان بستاییدش
هر زمان خدمت لختی بفزاییدش .
منوچهری .
آن روز که من شیفته تر باشم بر تو
عذری بنهی بر خود و نازی بفزائی .
منوچهری .
چون بدار رسید، بجای آورد که پسرش عبداﷲ است . روی بزنی کرد از شریفترین زنان و گفت گاه آن نرسید که این سوار را از این اسب فرودآورید و بر این نیفزود. (تاریخ بیهقی ص 189). سخن سخت دراز می کشد و خوانندگان را ملالت افزاید. (تاریخ بیهقی ص 190).
چنان بدانم من جای غلغلیج گهش
که چون بمالم بر خنده خنده افزاید.
(از فرهنگ اسدی نخجوانی ).
بر خوی نیک و عدل و کم آزاری
بفزای ، نی که مال بیفزائی .
ناصرخسرو.
چون یوسف از آب بیرون آمد جمال آن بیفزود و قبای سبز در بر پوشید. (از قصص الانبیاء ص 68).
دل رعیت و چشم حشم بدولت تو
ببزم و رزم تو بر شادی و نشاط افزود.
مسعودسعد.
شراب ... طعام را هضم کند و حرارت ... غریزی را بیفزاید. (نوروزنامه ). چون یکچندی بر این بگذشت ... در اکرام او بیفزود. (کلیله و دمنه ). اگر خردمندی بقلعه ای پناه گیرد و ثقت افزاید. ... البته بعیبی منسوب نگردد. (کلیله و دمنه ). در تکسیر دوهزار فرسنگ در خطه ٔ اسلام افزود. (کلیله و دمنه ٔ مینوی ). برنج در رنج توان افزود، در روزی نتوان افزود. (اسرارالتوحید).
کفشگر هم آنچه افزاید زنان
می خرد چرم و ادیم و سختیان .
سوزنی .
شاه جانبخش است و ما بر شاه جان کرده نثار
آب بفزودن بدریا برنتابد بیش از این .
خاقانی .
کاشکی خاقانی آسایش گرفتی ز اشک خون
تا ز جان کم کردمی ، در اشک خون افزودمی .
خاقانی .
بترک گفتم و رفتم که اندر این دولت
چو دم خر ز گزی هیچ می نیفزودم .
ظهیر فاریابی .
هم نشین تو از تو به باید
تا ترا عقل و دین بیفزاید.
سعدی .
هرچه از دونان بمنت خواستی
در تن افزودی و ازجان کاستی .
سعدی .
نانم افزود و آبرویم کاست
بی نوائی بِه ْ از مذلت خواست .
سعدی .
- آب افزودن ؛ فزون کردن آب . رجوع به افزودن شود.
- افزودن فر ؛ افزایش دادن جلال و شکوه . فزونی دادن فر را :
چو خورشید برزد سر از تیغ کوه
جهان را بیفزود فر و شکوه .
فردوسی .
رجوع به افزودن شود.
- اکرام افزودن ؛ احترام افزودن :
چون یکچندی بر این بگذشت ... در اکرام او بیفزود. (کلیله و دمنه ). و رجوع به افزودن شود.
- اندیشه افزودن ؛ افزایش یافتن آرزو. فزونی پیدا کردن اندیشه ٔ چیزی :
همی در دل اندیشه بفزایدش
همی تاج و تخت آرزو آیدش .
فردوسی .
- پاسخ افزودن ؛ زیادت کردن پاسخ :
به پاسخ نیفزائی و بدخوئی
نگوئی سخن نیز تا نشنوی .
فردوسی .
رجوع به افزودن شود.
- ثقت افزودن ؛ اعتماد و عقیده افزودن . رجوع به افزودن شود.
- جاه افزودن ؛ مقام و مرتبه را زیاد کردن . مزید کردن جاه و مقام :
بکن عفو یارب گناه ورا
بیفزای در حشر جاه ورا.
فردوسی .
- جمال افزودن ؛ افزایش دادن جمال . زیبائی افزودن : چون یوسف از آب بیرون آمد، جمال آن بیفزود و قبای سبز در بر پوشید. (قصص الانبیاء ص 68). رجوع به افزودن شود.
- حرارت افزودن ؛ زیادت کردن حرارت و فزون ساختن آن : شراب ... طعام را هضم کند و حرارت ... غریزی را بیفزاید. (نوروزنامه ). و رجوع به افزودن شود.
- خدمت افزودن ؛ افزایش دادن خدمت و مزید کردن آن :
خوب دارید و فراوان بستاییدش
هر زمان خدمت لختی بفزاییدش .
منوچهری .
و رجوع به افزودن شود.
- خنده افزودن ؛ افزایش دادن خنده و مزید کردن آن :
چنان بدانم من جای غلغلیج گهش
که چون بمالم بر خنده خنده افزاید.
(از فرهنگ اسدی نخجوانی ).
و رجوع به افزودن شود.
- خون افزودن ؛ درد و رنج افزودن . افزایش دادن خون :
کاشکی خاقانی آسایش گرفتی ز اشک خون
تا ز جان کم کردمی در اشک خون افزودمی .
خاقانی .
رجوع به افزودن شود.
- در تن افزودن ؛ افزایش دادن جسم . و مزید کردن آن :
بدو بازداد آنچنان کش بخواست
بیفزود در تن هر آن چش بکاست .
فردوسی .
هر چه از دونان بمنت خواستی
در تن افزودی و از جان کاستی .
سعدی .
رجوع به افزودن شود.
- درد افزودن ؛ فزودن ساختن درد. و مزید کردن آن . رجوع به افزودن شود.
- دین افزودن ؛ دین را افزایش دادن . رجوع به افزودن شود.
- رنج افزودن ؛ زیادت کردن رنج و افزون ساختن آن :
تو بر خویشتن برمیفزای رنج
که ما خود گشائیم درهای گنج .
فردوسی .
رجوع به افزودن و روزی افزودن شود.
- روزی افزودن ؛ یا افزون کردن روزی و مزید ساختن آن : برنج در رنج توان افزود، در روزی نتوان افزود. (اسرارالتوحید). و رجوع به افزودن شود.
- سخن افزودن ؛ افزایش دادن سخن را و مزید کردن آن :
بدو شاه چون خشم و تیزی نمود
نیارست آنگه سخن برفزود.
فردوسی .
ترا دیدم سخن در من بیفزود
چه گویم جانم اندر تن بیفزود.
خاقانی .
و رجوع به افزودن شود.
- شادکامی افزودن ؛ افزایش دادن شادکامی و مزید کردن آن :
بجوید مگر بازیابد ورا
به دل شادکامی فزاید ورا.
فردوسی .
و رجوع به افزودن شود.
- شادی افزودن ؛ زیادت کردن شادی . و افزون ساختن آن . نشاط افزودن . رجوع به افزودن وفزودن شود.
- شغل دل افزودن ؛ملال خاطر افزودن . و افزایش دادن آن : اگر این اخبار بمخالفان رسد... چه حشمت ماند و جز درد و شغل دل نیفزاید. (تاریخ بیهقی ص 394). و رجوع به افزودن شود.
- شکوه افزودن ؛ افزایش دادن جلال و شکوه . افزودن فر. و رجوع به افزودن و افزودن فر شود.
- عقل افزودن ؛ افزون کردن عقل . و ترقی دادن آن . رجوع به افزودن شود.
- ملال افزودن ؛ زیادت کردن ملال و افزون ساختن اندوه :
اگرچه من زعشقش رنجه گشتم
خوشا رنجی که نفزاید ملالا.
عنصری .
و رجوع به افزودن شود.
- ملالت افزودن ؛ افزون ساختن ملالت و مزید کردن آن . ملال افزودن : سخن سخت دراز می کشد و خوانندگان را ملالت افزاید. (تاریخ بیهقی ص 190). رجوع به افزودن شود.
- مهر افزودن ؛ زیاد کردن مهر و افزون ساختن آن :
وگر خود چنین رای دارد سپهر
بیفزایدش هم به اندیشه مهر.
فردوسی .
که گوئی همی آنچنان بایدی
وگر نیستی مهر نفزایدی .
فردوسی .
در زبان گفت که مهر دلم افزودی
وان همه دعوی را معنی بنمودی .
منوچهری .
و رجوع به افزودن شود.
- ناز افزودن ؛ زیاده کردن ناز :
آن روز که من شیفته تر باشم بر تو
عذری بنهی بر خود و نازی بفزائی .
منوچهری .
ورجوع به افزودن شود.
- نام افزودن ؛ زیادت کردن نام را، افزودن بر آن :
چرا نگویم کو را سخا همی گوید
که نام خویش بیفزا و مال خویش بکاه .
فرخی .
و رجوع به افزودن شود.
- نان افزودن ؛ روزی افزودن مقابل آبرو افزودن :
نانم افزود و آبرویم کاست
بی نوائی به از مذلت خواست .
سعدی .
رجوع به افزودن شود.
- نشاط افزودن ؛ شادی افزودن . خرمی را زیاد کردن :
دل رعیت و چشم حشم بدولت تو
ببزم و رزم تو بر شادی و نشاط افزود.
مسعودسعد.
|| زیاد شدن . (فرهنگ شعوری ). زیاده شدن . (آنندراج ). بسیار شدن . افزون شدن . (از ناظم الاطباء). ازدیاد. بیش شدن . بیش آمدن . تزاید. (یادداشت دهخدا) :
وز آن پس که بردیم بسیاررنج
بپالود خوی و بیفزود گنج .
فردوسی .
ایوان مداین کسری را صد و اند گز برآید و طول صد ارش و پنجاه ارش پهنا و از این بیفزاید و بیشتر نیست . (نزهت نامه ٔ علائی از مرحوم دهخدا).
چرا نگرید چشم و چرا ننالد تن
چگونه کم نشود صبر و غم نیفزاید.
مسعودسعد.
توت بدرجه ٔ دوم سرد است و سردی او به اندازه ٔ طعم او باشد کاهد و فزاید. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی بنقل مرحوم دهخدا). || شماره را بالا بردن و اضافه کردن . || بهره مند کردن . || اضافه ماندن . (از ناظم الاطباء). || عمل جمع در حساب . (یادداشت دهخدا از التفهیم ). || زیادت . مقابل نقصان در اعمال بخوبی . (یادداشت دهخدا از التفهیم ). || (ص ) افزوده . زیادشده . (آنندراج ).
افزودن. [ اَ دَ ] ( مص ) علاوه کردن. بیشتر کردن. شماره را بالا بردن. اضافه کردن. ( ناظم الاطباء ). زیاده کردن. ( از آنندراج ). زیاده کردن. بیشتر کردن. ( فرهنگ فارسی معین ). مصدر دیگر افزایش چنانکه ؛ افزودم. بیفزایی. زیادت کردن. فزودن. مزید کردن. مقابل کاستن. مزید کردن. بیش کردن. بزرگ کردن. ضم کردن. منضم کردن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). تکثیر. اکثار. انعام. توفر. توفیر. ازناد. تزنید. ( منتهی الارب ). ارباء.ازدیاد. تزیید. تظلیف. مقابل تقلیل. اضافه. لازم و متعدی هر دو آید. ( از یادداشتهای دهخدا ) :
کاش آن گوید که باشد بیش نه
بر یکی بر چند نفزاید خره .
بیفزای در حشر جاه ورا.
دگر نیمه بر گنج افزود شاه.
دلیری و تندی بیفزودشان.
چه افزاید و بر که تابد بمهر.
که بفزاید از دانشی آبروی.
که نام خویش بیفزا و مال خویش بکاه.
خوشا رنجی که نفزاید ملالا.
هر زمان خدمت لختی بفزاییدش.
عذری بنهی بر خود و نازی بفزائی.
چنان بدانم من جای غلغلیج گهش
که چون بمالم بر خنده خنده افزاید.
بفزای ، نی که مال بیفزائی.
دل رعیت و چشم حشم بدولت تو
ببزم و رزم تو بر شادی و نشاط افزود.
کاش آن گوید که باشد بیش نه
بر یکی بر چند نفزاید خره .
رودکی.
خدایا ببخشا گناه ورابیفزای در حشر جاه ورا.
فردوسی.
ببخشید نیمی از آن بر سپاه دگر نیمه بر گنج افزود شاه.
فردوسی.
پس آن نامه شاه بنمودشان دلیری و تندی بیفزودشان.
فردوسی.
ببینیم تا رای گردون سپهرچه افزاید و بر که تابد بمهر.
فردوسی.
بگیتی کدام است با من بگوی که بفزاید از دانشی آبروی.
فردوسی.
چرا نگویم کو را سخا همی گویدکه نام خویش بیفزا و مال خویش بکاه.
فرخی.
اگرچه من ز عشقش رنجه گشتم خوشا رنجی که نفزاید ملالا.
عنصری.
خوب دارید و فراوان بستاییدش هر زمان خدمت لختی بفزاییدش.
منوچهری.
آن روز که من شیفته تر باشم بر توعذری بنهی بر خود و نازی بفزائی.
منوچهری.
چون بدار رسید، بجای آورد که پسرش عبداﷲ است. روی بزنی کرد از شریفترین زنان و گفت گاه آن نرسید که این سوار را از این اسب فرودآورید و بر این نیفزود. ( تاریخ بیهقی ص 189 ). سخن سخت دراز می کشد و خوانندگان را ملالت افزاید. ( تاریخ بیهقی ص 190 ). چنان بدانم من جای غلغلیج گهش
که چون بمالم بر خنده خنده افزاید.
( از فرهنگ اسدی نخجوانی ).
بر خوی نیک و عدل و کم آزاری بفزای ، نی که مال بیفزائی.
ناصرخسرو.
چون یوسف از آب بیرون آمد جمال آن بیفزود و قبای سبز در بر پوشید. ( از قصص الانبیاء ص 68 ).دل رعیت و چشم حشم بدولت تو
ببزم و رزم تو بر شادی و نشاط افزود.
مسعودسعد.
شراب... طعام را هضم کند و حرارت... غریزی را بیفزاید. ( نوروزنامه ). چون یکچندی بر این بگذشت... در اکرام او بیفزود. ( کلیله و دمنه ). اگر خردمندی بقلعه ای پناه گیرد و ثقت افزاید.... البته بعیبی منسوب نگردد. ( کلیله و دمنه ). در تکسیر دوهزار فرسنگ در خطه اسلام افزود. ( کلیله و دمنه مینوی ). برنج در رنج توان افزود، در روزی نتوان افزود. ( اسرارالتوحید ).فرهنگ عمید
۱. زیاد کردن، زیاده کردن، بیشتر کردن.
۲. (مصدر لازم ) بیشتر شدن، افزون شدن.
۲. (مصدر لازم ) بیشتر شدن، افزون شدن.
دانشنامه عمومی
افزودن (موسیقی). افزودن (انگلیسی: Augmentation) برگرفته از واژه لاتین جدید augmentare به معنای افزایش دادن، در موسیقی غربی و تئوری موسیقی سه معنای متمایز دارد. افزودن یا افزایش، دستگاهی موسیقایی است جایی که ملودی، تم یا موتیفی با شکل و ارزش نت افزوده ای نسبت به آن چه پیش تر رایج بوده، عرضه شود. افزودن همین طور اصطلاحی است طولانی کردن متناسب نت های مستقل با رنگ آمیزی آن ها (نشان گذاری قدیمی)، با استفاده از علامت تناسب یا نشانه گذاشتن با نمادی مانند نقطه کنار نت ها (نشان گذاری مدرن.) شکل سوم افزودن، در فاصله ها است. یک فاصله بزرگ یا درست که با نیم پرده کروماتیک وسعت یابد، یک فاصله افزوده خوانده می شود و به این فرایند، افزایش گویند. برای نمونه، پنجم افزوده، یک نیم پرده کروماتیک وسیع تر از پنجم درست است بنابراین یک فاصله افزوده خواهد بود.
wiki: افزودن (موسیقی)
پیشنهاد کاربران
اضافه کردن
افزودن : اف در این کلمه معادل آپ انگلیسی به معنای بالا هست و امروزه در زبان فارسی به معنای بر می باشد ( برزایش ) و بقیه کلمه یعنی زودن نیز تحریف زادن و اضافه کردن است.
افزودن:
این فعل هم به صورت متعددی به کار می رود و هم به صورت لازم یا به بیان دیگر هم به معنای" اضافه کردن" است و هم به معنای "اضافه شدن".
( غلط ننویسیم ، ابوالحسن نجفی ، چاپ نهم ۱۳۷۸ ص ۳۱. )
این فعل هم به صورت متعددی به کار می رود و هم به صورت لازم یا به بیان دیگر هم به معنای" اضافه کردن" است و هم به معنای "اضافه شدن".
( غلط ننویسیم ، ابوالحسن نجفی ، چاپ نهم ۱۳۷۸ ص ۳۱. )
اکثار
اضافه کردن، زیاد کردن
کلمات دیگر: