بقایای قلعه شاه نشین مربوط به دوره ساسانیان است و در شهرستان لارستان، بخش جویم، دهستان هرم، ضلع شرقی روستای کاریان، برفراز کوه شاه نشین واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۸ شهریور ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۳۶۳ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
أبولقاسم بن احمد جیهانی در کتاب: «اشکال العالم» قلعهٔ کاریان را یکی از پنج قلعه فارس می داند که هیچ کس به قهر و جنگ نتوانسته این قلعه ها را بگیرد. وی می نویسد: «می گویند در فارس زیادت پانصد قلعه است بر کوه نزدیک شهرها وشرح آن نتوان داد، جز در دیوان های فارس.»
قلعه شاه نشین بقایای چندین بنای طاق دار و تعدادی چاه آب و آب انبار (برکه)، که در دل سنگ های کوه حفر شده، هم اینک قابل رویت است. بسیاری از مؤرخین و جغرافی نویسان مسلمان در آثار خود این قلعه تاریخی متعلق به عصر ساسانی را توصیف نموده، و از استحکام و تسخیر ناپذیر آن سخن گفته أند.
در سال ۲۶۵ هجری قمری «عمرو بن لیث» قلعه شاه نشین را به معاصره درآورد، ولاکن از تسخیر آن عاجز ماند.
أبولقاسم بن احمد جیهانی در کتاب: «اشکال العالم» قلعهٔ کاریان را یکی از پنج قلعه فارس می داند که هیچ کس به قهر و جنگ نتوانسته این قلعه ها را بگیرد. وی می نویسد: «می گویند در فارس زیادت پانصد قلعه است بر کوه نزدیک شهرها وشرح آن نتوان داد، جز در دیوان های فارس.»
قلعه شاه نشین بقایای چندین بنای طاق دار و تعدادی چاه آب و آب انبار (برکه)، که در دل سنگ های کوه حفر شده، هم اینک قابل رویت است. بسیاری از مؤرخین و جغرافی نویسان مسلمان در آثار خود این قلعه تاریخی متعلق به عصر ساسانی را توصیف نموده، و از استحکام و تسخیر ناپذیر آن سخن گفته أند.
در سال ۲۶۵ هجری قمری «عمرو بن لیث» قلعه شاه نشین را به معاصره درآورد، ولاکن از تسخیر آن عاجز ماند.
wiki: قلعه شاه نشین