کلمه جو
صفحه اصلی

حادثه افشار

دانشنامه عمومی

حادثه افشار که از آن با نام کشتار افشار نیز یاد می شود، کشتاری بود که در سال ۱۳۷۱ در جریان جنگ های داخلی گروه های مجاهد در کابل، بر سر کنترل محلهٔ افشار و مناطق مشرف بر آن رخ داد. این واقعه از شامگاه ۲۱ دلو ۱۳۷۱ شروع شد و تا شام ۲۲ دلو ادامه داشت. در این کشتار عده زیادی از غیر نظامیان کشته شده اند. تا به حال آمار دقیقی از تعداد کشته ها منتشر نشده است. هر ساله در سالگرد این کشتار بازماندگان خواستار محاکمه عاملان می شوند اما پاسخ مشخصی از دولت و مقامات قضائی افغانستان نمی یابند.
فهرست کشتارها علیه مردم هزاره
طی جنگ های داخلی افغانستان نیروهای حزب وحدت اسلامی افغانستان و حزب اسلامی از منطقه افشار اقدام به راکت پراکنی به مناطق تحت کنترل دولت اسلامی افغانستان می کردند. انگیزه حمله به منطقه افشار برچیدن مواضع این دو گروه در منطقه افشار اعلام شده.
شامگاه ۲۱ دلو ۱۳۷۱ نیروهای دولت اسلامی افغانستان به رهبری احمد شاه مسعود و حزب اسلامی به فرماندهی عبدالرسول سیاف راکت پراکنی گسترده را بر روی منطقه افشار شروع کردند. این آتشباری تا صبح روز ۲۲ دلو ادامه یافت. صبح روز ۲۲ دلو یورش نیروهای زمینی به محله افشار شروع شد و این عملیات تبدیل به جنگ شهری گردید. گزارش های زیادی مبنی بر وقوع جنایات بی شمار جنگی در طی عملیات روز ۲۲ دلو گزارش شده است. اگر چه تاکنون هیچ تحقیق و گزارش مستقلی از چگونگی این حادثه و عوامل آن منتشر نشده است اما وجود گورهای دسته جمعی متعدد کشف شده در این محله نشان دهنده عمق فاجعه است.
یکی از هولناک ترین رویدادهای جنگ های داخلی افغانستان در منطقه افشار واقع در غرب کابل اتفاق افتاد؛ که طی آن صدها تن از ساکنان شیعه توسط نیروهای «حکومتی» به قتل رسیدند. ناحیه افشار در دامنه کوه های افشار قرار دارد و بخش وسیعی از غرب کابل را دربر می گیرد. پلی تخنیک کابل و مؤسسهْ علوم اجتماعی، که توسط رهبری حزب وحدت پس از ورود به شهر به عنوان پایگاه فرماندهی انتخاب شد، نیز در این منطقه قرار دارد که کافر کوه افشار سپر حفاظتی آن به شمار می آید. ساعت یک بامداد ۱۱ فوریه و زمانی که ساکنان افشار در بستر خواب بودند، مؤسسهْ علوم اجتماعی از سه طرف مورد حمله قرار گرفت؛ از غرب توسط نیروهای اتحاد اسلامی سیاف، از شمال و جنوب توسط نیروهای «دولتی» (به کمک خیانت کارانی در حزب که قبلاً خریداری شده بودند) منطقه را مورد هجوم قرار دادند. آنان تا ۲۴ ساعت بعد به قتل و کشتار، تجاوز و آتش زدن خانه ها پرداخته و دختران و پسران جوان را اسیر کردند. خبر این اعمال در همان زمان در کابل و در روزهای بعد در سطح دنیا پخش شد. در این جریان بر اساس براوردها حدود ۷۰۰ نفر به قتل رسیده یا ناپدید شدند. یک سال بعد که حزب وحدت این ناحیه را بازپس گرفت، چندین گور دسته جمعی کشف کرد که در آن ها ۵۸جسد یافت شد. این قتل عام توسط کشورهای همسایه و سازمان های بین المللی حقوق بشر محکوم گردید؛ اما عاملان آن هیچ وقت محاکمه یا دست گیر نشدند. اگرچه شخصاً ربانی قتل عام را به عنوان یکی از اشتباهات حکومتش محکوم کرد، حادثه به گردن سربازانش انداخته شد؛ که چنین سربازانی در هیچ کجا مسئول چنین جنایات جنگی شناخته نمی شوند. آنروز، افشار به یک منطقه ارواح شباهت داشت و تمام ساکنان آن پس از قتل عام از آنجا گریختند. اما خاطرات تلخ آن در مغزها و قلبهای مردم به یادگار باقی مانده و به تشدید اختلافات قومی – مذهبی دامن زده است.


کلمات دیگر: