استرخائ مفاصل و نرمی آن . دراز و پهنا گشتن کف دست و پا .
فتخ
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
فتخ. [ ف َ ] ( ع مص ) نرم کردن انگشتان و خم کردن مفاصل انگشتان پا برای نشستن.( اقرب الموارد ). سست شدن بندهای اندام و نرم و فروهشته گردیدن آن. ( منتهی الارب ). || فروهشتن عقاب بالهای خود را. ( اقرب الموارد ) ( لسان العرب ).
فتخ. [ف َ ت َ ] ( ع مص ) استرخاء مفاصل و نرمی آن. ( اقرب الموارد ). || دراز و پهنا گشتن کف دست و پا. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || پهن و فروهشته گردانیدن انگشتان. || سست کردن انگشتان پای وقت نشستن. ( منتهی الارب ). رجوع به فَتْخ شود. || ( اِ ) ج ِ فتخة. || پیه مانندی در شتران. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || زنگله خرد و بی آواز. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || هر زنگ که آواز ندهد. ( اقرب الموارد ).
فتخ. [ف َ ت َ ] ( ع مص ) استرخاء مفاصل و نرمی آن. ( اقرب الموارد ). || دراز و پهنا گشتن کف دست و پا. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || پهن و فروهشته گردانیدن انگشتان. || سست کردن انگشتان پای وقت نشستن. ( منتهی الارب ). رجوع به فَتْخ شود. || ( اِ ) ج ِ فتخة. || پیه مانندی در شتران. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || زنگله خرد و بی آواز. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || هر زنگ که آواز ندهد. ( اقرب الموارد ).
فتخ . [ ف َ ] (ع مص ) نرم کردن انگشتان و خم کردن مفاصل انگشتان پا برای نشستن .(اقرب الموارد). سست شدن بندهای اندام و نرم و فروهشته گردیدن آن . (منتهی الارب ). || فروهشتن عقاب بالهای خود را. (اقرب الموارد) (لسان العرب ).
فتخ . [ف َ ت َ ] (ع مص ) استرخاء مفاصل و نرمی آن . (اقرب الموارد). || دراز و پهنا گشتن کف دست و پا. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || پهن و فروهشته گردانیدن انگشتان . || سست کردن انگشتان پای وقت نشستن . (منتهی الارب ). رجوع به فَتْخ شود. || (اِ) ج ِ فتخة. || پیه مانندی در شتران . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || زنگله ٔ خرد و بی آواز. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || هر زنگ که آواز ندهد. (اقرب الموارد).
کلمات دیگر: