( عبیثة ) عبیثة. [ ع َ ث َ ] ( ع اِ ) پینو و طعامی است که در آن بجای گوشت نمک اندازند. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || طعامی است که از آرد و روغن و خرما سازند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). جو و گندم آمیخته. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || آمیزش نسبت ، یقال : فلان عبیثة؛ یعنی در نسبت او آمیزش و خلط است. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). عبیثة الناس ؛ مردم از هر جنس در آمیخته. ( منتهی الارب ).
عبیثه
لغت نامه دهخدا
عبیثة. [ ع َ ث َ ] (ع اِ) پینو و طعامی است که در آن بجای گوشت نمک اندازند. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || طعامی است که از آرد و روغن و خرما سازند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). جو و گندم آمیخته . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || آمیزش نسبت ، یقال : فلان عبیثة؛ یعنی در نسبت او آمیزش و خلط است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). عبیثة الناس ؛ مردم از هر جنس در آمیخته . (منتهی الارب ).
کلمات دیگر: