کلمه جو
صفحه اصلی

عبهله

لغت نامه دهخدا

( عبهلة ) عبهلة. [ ع َ هََ ل َ ] ( ع مص ) بیکار و بر سر خود گذاشتن ستور را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || خشمگین نمودن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

عبهلة. [ ع َ هََ ل َ ] (ع مص ) بیکار و بر سر خود گذاشتن ستور را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || خشمگین نمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ).



کلمات دیگر: