عبران . [ ع َ ] (ع ص ) مرد بااشک . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || اندوهگین . (اقرب الموارد).

عبران . [ ع َ ] (ع ص ) مرد بااشک . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || اندوهگین . (اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">عبران. [ ع َ ] ( ع ص ) مرد بااشک. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || اندوهگین. ( اقرب الموارد ). <hr>عبران. [ ع َ ] ( اِخ ) موضعی است. ( منتهی الارب ).</div>

عبران. [ ع َ ] ( ع ص ) مرد بااشک. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || اندوهگین. ( اقرب الموارد ). عبران. [ ع َ ] ( اِخ ) موضعی است. ( منتهی الارب ).

عبران . [ ع َ ] (اِخ ) موضعی است . (منتهی الارب ).

عبران . [ ع َ ] (اِخ ) موضعی است . (منتهی الارب ).