فبیداس. [ ف َ ] ( اِخ ) از سرداران لاسه دمون بود، که در سال 382 ق. م. با دسته ای از سپاهیان اسپارتا وارد تبا گردید، و بر کادمه مسلط شد و بالنتیجه اپامی ننداس را بر ضد اسپارتا برانگیخت. ( تمدن قدیم فوستل دو کولانژ ترجمه نصراﷲ فلسفی ).
فبیداس
لغت نامه دهخدا
کلمات دیگر: