از قزوینست وی بسیار مردم آزار بود
فتحی کور
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
فتحی کور. [ ف َ ] ( اِخ ) از قزوینست. وی بسیار مردم آزار بود. در جوانی وفات یافت و این مطلع از اوست :
غریب بر سر کوی حبیب میمیرم
اجل بیا که به جایی غریب میمیرم.
غریب بر سر کوی حبیب میمیرم
اجل بیا که به جایی غریب میمیرم.
( از تحفه سامی ص 154 ).
کلمات دیگر: