کلمه جو
صفحه اصلی

غذاوذی

لغت نامه دهخدا

غذاوذی. [ غ ُ وَ ذی ی ] ( ص نسبی ) منسوب به غذاوذ. ( انساب سمعانی ورق 406 ب ).

غذاوذی. [ غ ُوَ ذی ی ] ( اِخ ) ابوبکر محمدبن یعقوب الغذاوذی. وی از عمران بن موسی السختیانی جرجانی روایت کند، و محمدبن عبداﷲبن ابراهیم المستملی به اجازت از وی روایت کرده است. سمعانی تاریخ وفات وی را ننوشته و گوید: گویا در قدیم درگذشته است. ( انساب سمعانی ورق 406 ب ).

غذاوذی . [ غ ُ وَ ذی ی ] (ص نسبی ) منسوب به غذاوذ. (انساب سمعانی ورق 406 ب ).


غذاوذی . [ غ ُوَ ذی ی ] (اِخ ) ابوبکر محمدبن یعقوب الغذاوذی . وی از عمران بن موسی السختیانی جرجانی روایت کند، و محمدبن عبداﷲبن ابراهیم المستملی به اجازت از وی روایت کرده است . سمعانی تاریخ وفات وی را ننوشته و گوید: گویا در قدیم درگذشته است . (انساب سمعانی ورق 406 ب ).



کلمات دیگر: