موضعی است که در شعر ملیح هذلی آمده است .
طحی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
طحی. [ طَح ْی ْ ] ( ع مص ) لغتی است در طحو. رجوع به طحو شود.
طحی. [ طُ ح َ ] ( اِخ ) موضعی است که در شعرملیح هذلی آمده است. ( معجم البلدان چ مصر ج 6 ص 31 ).
طحی. [ طُ ح َ ] ( اِخ ) موضعی است که در شعرملیح هذلی آمده است. ( معجم البلدان چ مصر ج 6 ص 31 ).
طحی . [ طَح ْی ْ ] (ع مص ) لغتی است در طحو. رجوع به طحو شود.
طحی . [ طُ ح َ ] (اِخ ) موضعی است که در شعرملیح هذلی آمده است . (معجم البلدان چ مصر ج 6 ص 31).
کلمات دیگر: