کلمه جو
صفحه اصلی

طحمره

لغت نامه دهخدا

( طحمرة ) طحمرة. [ طَ م َ رَ ]( ع مص ) برجستن. || پر کردن مشک. || به زه کردن کمان را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

طحمرة. [ طِ م ِ رَ ] ( ع اِ ) پاره ابر. || موی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ومنه : ما علی رأسه طحمرة؛ ای شعرة. ( منتهی الارب ).

طحمرة. [ طَ م َ رَ ](ع مص ) برجستن . || پر کردن مشک . || به زه کردن کمان را. (منتهی الارب ) (آنندراج ).


طحمرة. [ طِ م ِ رَ ] (ع اِ) پاره ٔ ابر. || موی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). ومنه : ما علی رأسه طحمرة؛ ای شعرة. (منتهی الارب ).



کلمات دیگر: