ابتیاس

ابتیاس. [ اِ] ( ع مص ) درویش شدن. || اندوهگین گشتن.

ابتئاس. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) نالیدن و اندوهگن شدن. ( تاج المصادر بیهقی ). || سخت شدن جنگ.