کلمه جو
صفحه اصلی

ابتع

لغت نامه دهخدا

ابتع. [ اَ ت َ ] ( ع ص ) قوی سخت مفاصل. مؤنث : بَتْعاء. ج ، بُتع.

ابتع. [ اَ ت َ ] ( ع ص ، ق ) ج ، ابتعون. همگان.

ابتع. [ اَ ت َ ] (ع ص ، ق ) ج ، ابتعون . همگان .


ابتع. [ اَ ت َ ] (ع ص ) قوی سخت مفاصل . مؤنث : بَتْعاء. ج ، بُتع.



کلمات دیگر: