فرهنگ فارسی

<p><span class=""hl"">کهامة.</span> [ ک َ م َ ] (ع مص ) کلان سال گردیدن مرد. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء): کهم الرجل کهامة و کهوماً؛ ناتوان گردید آن مرد. || کند شدن شمشیر. (از اقرب الموارد).<br></p>

کهامة. [ ک َ م َ ] (ع مص ) کلان سال گردیدن مرد. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء): کهم الرجل کهامة و کهوماً؛ ناتوان گردید آن مرد. || کند شدن شمشیر. (از اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd"><b>( کهامة )</b> کهامة. [ ک َ م َ ] ( ع مص ) کلان سال گردیدن مرد. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ): کهم الرجل کهامة و کهوماً؛ ناتوان گردید آن مرد. || کند شدن شمشیر. ( از اقرب الموارد ).</div>

( کهامة ) کهامة. [ ک َ م َ ] ( ع مص ) کلان سال گردیدن مرد. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ): کهم الرجل کهامة و کهوماً؛ ناتوان گردید آن مرد. || کند شدن شمشیر. ( از اقرب الموارد ).

کهامه

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا