کاه برگ . برگ کاه .
کهبرگ
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
کهبرگ. [ ک َ ب َ ] ( اِ مرکب ) کاه برگ. برگ کاه :
ربودندش آن دیوساران ز جای
چو کهبرگ را مهره ٔکهربای.
هراسانی از بید پولاد را.
ربودندش آن دیوساران ز جای
چو کهبرگ را مهره ٔکهربای.
نظامی.
به کهبرگ ساکن کنی باد راهراسانی از بید پولاد را.
نظامی.
کلمات دیگر: