مالیده ایست از کنجد که با رطب و دوشاب خورند
ارده ٔ کنجد
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ارده کنجد. [ اَ دَ / دِ ی ِ ک ُ ج ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِمرکب ) مالیده ای است از کنجد که با رطب و دوشاب خورند. ( شمس اللغات ). لکد. ( دهار ). حلواارده :
فصل تاسع قدمی نه بدکان بقال
کام خود از رطب و ارده کنجد بردار.
فصل تاسع قدمی نه بدکان بقال
کام خود از رطب و ارده کنجد بردار.
بسحاق اطعمه.
پیشنهاد کاربران
Ground sesame paste
کلمات دیگر: