بن افکندن. [ ب ُ اَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) پی افکندن. پی ریختن. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) :همت او بر فلک ز فلخ بنا کردبر سر کیوان فکند بن پی ایوان.