بازی داشتن

سهل گرفتن به بی اعتنایی برگزار کردن

بازی داشتن. [ ت َ] ( مص مرکب ) ببازی داشتن. سهل گرفتن. به بی اعتنائی برگزار کردن. شوخی پنداشتن. کوچک شمردن :
نخستین فطرت ، پسین شمار
تویی ، خویشتن را به بازی مدار.نگر تا نداری به بازی جهان
نه برگردی از نیک پی همرهان.از بهر تو جان بازی است پیشش
جان بازی او را مدار بازی.