فراخ ساختن خانه را .
تبهیه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( تبهیة ) تبهیة. [ ت َ هَِ ی َ ] ( ع مص ) فراخ ساختن خانه را. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
تبهیة. [ ت َ هَِ ی َ ] (ع مص ) فراخ ساختن خانه را. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
کلمات دیگر: