لکنت پیدا کردن
تت و پت کردن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تت وپت کردن. [ ت ِ ت ُ پ ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) چون طفل نو زبان باز کرده سخن گفتن. شکسته سخن گفتن چنانکه اطفال. شکسته چنان سخن گفتن که بیشتر حروف به «ت » و «پ » بدل گردد. با زبانی گرفته چون اطفال سخن گفتن.رجوع به تت و پت و تت و پت افتادن و تته پته شود.
کلمات دیگر: