پروژن

پروژن. [ پ ِ ژَ ] ( اِخ ) نقاش ایتالیائی. مولدکاستلو دلاّ پیِو در ایالت پروز بسال 1446 و وفات بسال 1524 م. او از خاندانی بی نام و فقیر بود پس از آنکه به مقدمات فن آشنا شد به فلورانس و سپس به روم رفت و آثار مشهود از خود بجای گذاشت پس از بازگشت به پروز در سال 1490 م. کارگاهی تأسیس کرد و با شاگردان خویش آثار کثیر برای کلیساهای آن ناحیت بوجود آورد پروژن به نقاشیهای غیردینی نیز پرداخته است بموجب داستانهائی که درباره عقاید او مشهور است پروژن در پیری تقریباً به بیدینی گرائید و گویند او بسیار ممسک بود و از تأثری که به سبب دزدی اموال او در وی پدید آمد بمرد. آثار او خالی از ابتکار لیکن دارای ملاحت و روشنی رسم و جذبه رنگ آمیزی است. نقاشیهای او در موزه های اروپا پراکنده است و از مشهورترین آنها است : بتول عذرا و کودک عیسی با دو قدیسه و دو ملک . شهادت سباستین قدیس . عشق و عفت ( موزه لوور ). بتول عذرا با جمع قدیسان ( موزه وین ). ظهور بتول عذرا به برنار قدیس ( موزه مونیخ ).