بازرهیدن. [ رَ دَ ] ( مص مرکب ) نجات یافتن. رهیدن :
تنت بجان ای پسر این جان تست
بازرهد روزی از آبستنی.
تا بازرهی ز پاسبانی
تَرک چو تو تُرک نبود آسان
ترکی تو نه دوغ ترکمانی.
تنت بجان ای پسر این جان تست
بازرهد روزی از آبستنی.
ناصرخسرو.
گویند بگوی ترک تُرکت تا بازرهی ز پاسبانی
تَرک چو تو تُرک نبود آسان
ترکی تو نه دوغ ترکمانی.
سنائی.