یهودیی از اعقاب سبط ( نفتالی ) که بر اثر پرهیزکاری مشهور گشت و در دوران پیری کور شد و بوسیل. پسرش و بنا به راهنمائی فرشت. ( رافائل ) بهبودی یافت .
تبی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تبی. [ ت َ / ت ِ بی ی ] ( ع اِ ) نوعی از خرما. ( از قطر المحیط ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
تبی. [ ت ِ ] ( اِ ) جامه درشت و انبوه بافته چون عرقچین و غیره که آن را سوزنی هم گویند. ( از لسان العجم شعوری ج 1 ورق 296ب ). جامه درشت و کلفت بافته شده. ( ناظم الاطباء ).
تبی. [ ت ِ ] ( ص نسبی ) مردم تب. رجوع به تب ( شهری به یونان ) و ایران باستان ج 2 ص 103 و 194 شود.
تبی. [ ت ُ ] ( اِخ ) یهودیی از اعقاب سبط «نفتالی » که بر اثر پرهیزکاری مشهور گشت و در دوران پیری کور شد و بوسیله پسرش و بنا براهنمائی فرشته ٔ«رافائل » بهبودی یافت.
تبی. [ ت ِ ] ( اِ ) جامه درشت و انبوه بافته چون عرقچین و غیره که آن را سوزنی هم گویند. ( از لسان العجم شعوری ج 1 ورق 296ب ). جامه درشت و کلفت بافته شده. ( ناظم الاطباء ).
تبی. [ ت ِ ] ( ص نسبی ) مردم تب. رجوع به تب ( شهری به یونان ) و ایران باستان ج 2 ص 103 و 194 شود.
تبی. [ ت ُ ] ( اِخ ) یهودیی از اعقاب سبط «نفتالی » که بر اثر پرهیزکاری مشهور گشت و در دوران پیری کور شد و بوسیله پسرش و بنا براهنمائی فرشته ٔ«رافائل » بهبودی یافت.
تبی . [ ت َ / ت ِ بی ی ] (ع اِ) نوعی از خرما. (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
تبی . [ ت ِ ] (اِ) جامه ٔ درشت و انبوه بافته چون عرقچین و غیره که آن را سوزنی هم گویند. (از لسان العجم شعوری ج 1 ورق 296ب ). جامه ٔ درشت و کلفت بافته شده . (ناظم الاطباء).
تبی . [ ت ِ ] (ص نسبی ) مردم تب . رجوع به تب (شهری به یونان ) و ایران باستان ج 2 ص 103 و 194 شود.
تبی . [ ت ُ ] (اِخ ) یهودیی از اعقاب سبط «نفتالی » که بر اثر پرهیزکاری مشهور گشت و در دوران پیری کور شد و بوسیله ٔ پسرش و بنا براهنمائی فرشته ٔ«رافائل » بهبودی یافت .
کلمات دیگر: