محدث است
ابو هبیره
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( ابوهبیرة ) ابوهبیرة. [ اَ هَُ ب َ رَ ] ( ع اِ مرکب ) غوک نر. ضفْدع.
ابوهبیرة. [ اَ هَُ ب َ رَ ] ( اِخ ) ابن حارث بن علقمة. صحابی است. و بغزوه احد شهادت یافت.
ابوهبیرة. [ اَ هَُ ب َ رَ ] ( اِخ ) الرحبی. محدث است.
ابوهبیرة. [ اَ هَُ ب َ رَ ] ( اِخ ) ضبی. محدث است و حنش بن الحارث از وی روایت کند.
ابوهبیرة. [ اَ هَُ ب َ رَ ] ( اِخ ) عائذبن عمرو. صحابی است.
ابوهبیرة.[ اَ هَُ ب َ رَ ] ( اِخ ) یحیی بن انصاری. محدث است.
ابوهبیرة. [ اَ هَُ ب َ رَ ] ( اِخ ) یریم بن عبدد. تابعی است.
ابوهبیرة. [ اَ هَُ ب َ رَ ] ( اِخ ) ابن حارث بن علقمة. صحابی است. و بغزوه احد شهادت یافت.
ابوهبیرة. [ اَ هَُ ب َ رَ ] ( اِخ ) الرحبی. محدث است.
ابوهبیرة. [ اَ هَُ ب َ رَ ] ( اِخ ) ضبی. محدث است و حنش بن الحارث از وی روایت کند.
ابوهبیرة. [ اَ هَُ ب َ رَ ] ( اِخ ) عائذبن عمرو. صحابی است.
ابوهبیرة.[ اَ هَُ ب َ رَ ] ( اِخ ) یحیی بن انصاری. محدث است.
ابوهبیرة. [ اَ هَُ ب َ رَ ] ( اِخ ) یریم بن عبدد. تابعی است.
کلمات دیگر: