سقط خودبه خودی

سقط خودبه خودی (به انگلیسی: Miscarriage، spontaneous abortion) به از دست رفتن طبیعی محصول لقاح طی سه ماههٔ اول بارداری گویند. در گذشته از دست رفتن محصول لقاح پیش از هفتهٔ ۲۰ را نیز سقط می خوانند، اما با پیشرفت سونوگرافی تشخیصی امروزه کمتر از این محدودهٔ زمانی استفاده می شود.
علل رویانی: غیرطبیعی بودن سلول های زایشی، اختلالات کروموزومی، جایگزینی نامناسب محصول لقاح، اختلال در نمو جفت یا رویان
گاه سقط بطور عمدی و ناشی از مصرف دارو یا دستکاری است که به آن سقط خودبخودی Miscarriage نمی گویند. واژه سقط جنین (Abortion) واژه ای کلی تری است و برای تمام انواع سقط اطلاق می شود.
علل ایجاد سقط به ۲ دستهٔ علل مربوط به رویان وعلل مربوط به والدین تقسیم می شود
در مجموع در ۶۰٪ سقط های خودبخود سه ماههٔ اول اختلال کروموزومی مانند (تریزومی ها ی اتوزومی ۱۶٬۲۱٬۲۲، مونوزومی ۴۵x، تریپلوئیدی، تتراپلوئیدی، ترانس لوکاسیون، موزائیسم) وجود دارد