گیاه گل دار

گیاه گُل دار (flowering plant)
گیاه گُل دار
نام معمول نهاندانگان که گل هایشان اجزای گوناگون، ازجمله کاسبرگ، گلبرگ، پرچم، و برچه، دارند. این واژه گاهی توسعاً برای نهاندانگان و بازدانگان به کار می رود و در این حالت، مخروط های مخروطیان و سیکادها نیز گل محسوب می شوند. با این حال، معمولاً نهاندانگان و بازدانگان مجموعاً با نام گیاهان دانه دار یا اسپرماتوفیت ها شناخته می شوند. قدمت اولین گیاه گل داری را که دیرین شناسان چینی در ۱۹۹۸ معیّن کرده اند، به حدود ۱۲۵ و ۱۴۲میلیون سال می رسد. سنگوارۀ Archefructus در شمال شرقی چین کشف شد. در ۱۹۹۶، دیرین شناسان بریتانیایی در مناطق جنوبی انگلستان سنگوارۀ گیاه Bevhalstia Pebja را کشف کردند که در خاک های مرطوب می روییده و ۲۵ سانتی متر ارتفاع داشته است. قدمت این سنگواره حدود ۱۳۰میلیون سال و گیاه متعلق به اوایل دوران کرتاسه است.