کوارک ته

کوارک ته یا کوارک زیبایی (نماد : b )یکی از کوارک های نسل سوم با بار الکتریکی ۱⁄۳e- است. اگرچه همه کوارک ها به شکل مشابهی توسط کرومودینامیک کوانتومی توصیف می شوند، جرم زیاد کوارک ته ( تقریبا ۷۰۰۰۴۲۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰♠۴٫۲ GeV/c۲,، کمی بیشتر از ۴ برابر جرم پروتون) در کنار مقادیر پایین آرایه های Vub and Vcb ماتریس سی کی ام آن ویژگیهای متمایزکننده ای به آن می دهد که تشخیص تجربی آن را (با استفاده از تکنیکی به نام برچسب زنی بی) آسان می کند. از آنجا که سه نسل کوارک برای نقض سی پی لازم است (ماتریس سی کی ام را ببینید)، مزون های شامل کوارک ته، ساده ترین ذرات برای بررسی این پدیده هستند. این بررسی از طریق آزمایشهای بابار، بل و زیبایی برخورد دهنده هاردونی بزرگ انجام می شود. کوارک ته همچنین از این نظر قابل توجه است که محصول تقریبا تمامی واپاشی های کوارک سر است و یکی از محصولات غالب واپاشی بوزون هیگز است.
مزون B که از یک کوارک ته (یا پادذره آن) و یک کوارک بالا یا پایین ساخته شده است.
مزون های Bc و Bs که از یک کوارک ته و به ترتیب یک کوارک افسون و کوارک شگفت ساخته شده است.
باریون های فراوانی که ترکیب کوارک ته داشته باشند دیده شده است (مانند Λb0)
۷۰۰۰۴۱۸۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰♠۴٫۱۸+۰٫۰۳−۰٫۰۳ GeV/c۲ (روش MS)
استدلال در زمینه وجود کوارک ته، در سال ۱۹۷۳، توسط فیزیکدانانی به نام های ماکوتو کوبایاشی و شیهید ماسکاوا و برای توضیح دادن نقض سی پی ارائه شد. نام ته در سال ۱۹۷۵ توسط هایم هراری معرفی شد.کوارک ته در سال ۱۹۷۷ توسط تیم آزمایش ای۲۲۸ آزمایشگاه فرمی، به رهبری لئون لدرمن، کشف شد.کوبایاشی و ماسکاوا نوبل فیزیک سال ۲۰۰۸ را برای پیش بینی وجود کوارک های سر و ته که با هم نسل سوم کوارک ها را تشکیل می دهند، دریافت نمودند.در هنگام کشف آن تلاشهایی صورت گرفت که نام آن را «زیبایی» بگذارند اما در نهایت نام «ته» مورد پذیرش بیشتری قرار گرفت.
کوارک ته از طریق برهم کنش هسته ای ضعیف به یک کوارک افسون یا یک کوارک بالا واپاشی می شود. هر دوی این واپاشی ها توسط ماتریس سی کی ام سرکوب می شوند و دوره زندگی بیشتر ذره های کوارک ته را به (~۱۰−۱۲ s) می رساند که کمی بیشتر از ذره های افسونی (~۱۰−۱۳ s) است اما از ذره های شگفت (از ~۱۰−۱۰ تا ~۱۰−۸ s) کوچکتر است.