دندان عقل

دندان عقل به آخرین دندان در هر قوس فکی گفته می شود که بین ۱۸ تا ۲۵ سالگی (در برخی افراد امکان دارد زود تر هم رویش کند) در دهان می روید و دندانپزشکان اصطلاحاً آن را «آسیای سوم» می نامند.
ویکی پدیای انگلیسی
معمولاً هر فردی دارای ۲ دندان عقل در فک بالا ،۲ دندان عقل در فک پایین و در مجموع دارای ۴ دندان عقل است. گاهی به دلایلی از جمله دلایل ارثی، بیماری های دوران کودکی(کم خونی، راشیتیسم)، عدم هماهنگی رشد استخوان فک با اندازه دندان ها و … این دندان ها در داخل فک نهفته می مانند. همچنین ممکن است قسمتی از تاج آن ها به طور ناقص در دهان ظاهر می شود، که در این صورت به آن دندان عقل نیمه نهفته گفته می شود. دندان نهفته دندانی است که از زمان رویش آن گذشته و به دلایل متعدد قادر نیست که در ردیف مناسب سایر دندانها قرار گیرد. چنین دندان عقلی ممکن است در بافت نرم یا سخت گیر کرده باشد. مشکلاتی که دندانهای نهفته عقل می توانند ایجاد کنند عبارت است از التهاب بافت نرم پوشاننده این دندانها که در اغلب موارد درارتباط با دندانهای نیمه رویش یافته اتفاق می افتد، پوسیدگی دندان عقل یا پوسیدگی در ناحیه مجاور دندان عقل، خطر صدمه رسیدن به دندان مجاور. عدم وجود دندان عقل یک یا چند نمونه از hypodontia است.
اغلب افراد جامعه مشکلاتی با دندان عقل دارند. از جمله دردسرهایی که دندان های عقل روییده، نهفته و نیمه نهفته می توانند ایجاد کنند، می توان به موارد زیر اشاره کرد:
الف. اثر فشاری محدودیت فضا در قوس فکی یا رشد دندان عقل در جهات نادرست موجب مشکلاتی مانند این موارد می شود:

دندان عَقل (wisdom tooth)
سومین دندان آسیای بزرگ در هر طرف فک. معمولاً در اوایل دورۀ بلوغ ظاهر می شود.