گرو کردن

گرو کردن چیزی را بچیزی . برهن دادن چیزی را در مقابل چیزی دیگر : گرو گن بعمرابد جام را گرو گیر کن باد. خام را . ( نظامی )

گرو کردن. [ گ ِ رَ / رُو ک َ دَ ] ( مص مرکب ) برهن دادن. اِسبال. ( تاج المصادر بیهقی ). اِرهان. ( منتهی الارب ) :
نبرد دیو آرزوم از راه
آرزو را گرو کنم بگناه.یا فلک آنجا گذر آورده بود
سبزه به بیجاده گرو کرده بود.گروکن بعمر ابد جام را
گروگیر کن باده خام را.مراین صوفیان بین که می خورده اند
مرقع بسیلی گرو کرده اند.رجوع به گرو شود.