ورسان

به نظر من نام ورسان برگرفته از یک کلمه ترکی سو به معنای آب و�ور�به معنای کنار میباشد. زیرا به گویش محلی ورسان را ورسون هم می گویند. . چون اهالی ورسون از قوم خلج هستند که گویش آنها تحت تاثیر زبان ترکها قرار گرفته ورسون می تواند به معنای محلی باشد که کنار آب بوده ویا جایی که چشمه های زیادی دارد. . در واقع در روستای ورسان چندین چشمه وقنات پر آب وجود دارد که به اسم این روستا معنا می دهد. . .

روستایی که به اشتباه ورسان و به درستی نامش ورسون میباشد. . محل سکنای گروهی ازیک طایفه بسیار کهن از هفت طایفه آریایی میباشد. . و معنای آن به زبان خلجی که بسیار به زبان ترکی نزدیک میباشد متشکل از دوکلمه �ور�به معنای کنار و �سون� به معنای چشمه ها وابها و یا آب زیاد میباشد. بدیهی است که بزرگترین ملاک بشر از ابتدای خلقت تا کنون وجود آب بوده. . وروستای ورسان یا ورسون از شهرستان آشتیان در میان چند صد آبادی یکی از بی نظیر ترین آبادی هایی است که به برکت وجود چشمه ساران بسیار قنوات و رودخانه فصلی بسیار سرسبز و پراز باغات و اشجار با قدمت بسیار بالا میباشد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که نام این روستا وام دار همین حسن شهرت میباشد. . کنار اب. سمت چشمه ساران. . کنار آبها. . .

روستای ورسان که اکنون جزو استان مرکزی و از توابع شهرستان آشتیان میباشد قدمتی زیاد دارد .
این روستا قبلا زیر مجموعه استان تهران و سپس استان قم و در نهایت استان مرکزی گردیده است. قدیمی ترین سند مکتوب که درباره این روستا وجود دارد �کتاب قم� میباشد که در آن از این روستا با نام های ورسان سفلی و ورسان علیا نامبرده شده است یعنی چیزی در حدود هزار و چهارصد سال پیش که اعراب ساسانیان را شکست دادند پس قدمتش به پیش از ورود خلج ها برمیگردد. بنابراین ورسان کلمه ای فارسی و البته فارسی پهلوی و یا زرتشتی میتواند باشد که تامل بیشتری میطلبد .

ورسان روستایی زیبا، با طبیعتی بکر، و با قدمتی به بلندای تاریخ، بافرهنگی غنی، درمیان کوهستانهای شرقی استان مرکزی قراردارد. کلمه ورسان واژه ای مرکب از دو جزء �ور سان� میباشد .
این واژه واژه ایست کاملا فارسی . زیرا قدمت این روستا به دوران ساسانیان باز میگردد . که در آن دوران زبان مردمان اوستایی و یا فارسی پهلوی بوده است . بنابراین بایستی در این زبانها بدنبال معنای کلمه ورسان باشیم.