گروثمان

گروثمان:
گرزمان، آسمان، عرش.
ریشه آن پازندی است.

گروثْمان : عرش
دکتر کزازی واژه ی " گروثْمان" را در نوشته های خود به جای واژه ی " عرش" بکار برده است.
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 169 )