ره بردن

( مصدر ) راه پیدا کردن
راهی شدن . عازم شدن . رفتن

(رَ. بُ دَ ) (مص ل . ) راه پیدا کردن ، پی بردن .

ره بردن. [ رَه ْ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) راهی شدن. عازم شدن. رفتن. ( یادداشت مؤلف ) :
من ره نمی برم مگر آنجا که کوی دوست
من سر نمی نهم مگرآنجا که پای یار. || راه پیدا کردن. ( فرهنگ فارسی معین ) :
اندر بیابانهای سخت ره برده ای بی راهبر
وین از توکل باشد ای شاه زمانه وز یقین.رهی نمی برم و چاره ای نمی یابم
بجز محبت مردان مستقیم احوال.- ره بردن به کسی یا جایی ؛ بدو یا بدانجا دسترسی یافتن. بدان پی بردن. بدان راهنمایی شدن :
چراغی است در پیش چشم خرد
که دل ره به نورش به یزدان برد.- || راهنمایی کردن بدان سوی :
گرت رای باشد به حکم کرم
به جایی که می دانمت ره برم.رجوع به راه بردن در همه معانی شود.

( رَه بُردِن ) راه بُردن؛ فهمیدن؛ درک کردن