سرخ روی

سرخ رو که چهره او سرخ باشد یا سرفراز مباهی خرسند .، ( سرخرو ی ) ( صفت ) ۱ - آنکه دارای چهره ای سرخ رنگ باشد . ۲ - آنکه چهره اش از غضب بر افروخته باشد .

سرخ روی. [ س ُ ] ( ص مرکب ) سرخ رو. که چهره او سرخ باشد :
یعنی ز صبح صادق انعام شمس دین
از شرم سرخ روی شفق وار میروم.در بوستانسرای تو بعد از تو کی بود
خندان انار و تازه به وسرخ روی سیب.مرد را شرم سرخ روی کند
خلق را خوب خلق و خوی کند.هرکس از اهل آبه که اورا بینی سرخ روی و ازرق چشم. ( تاریخ قم ص 81 ).
|| سرفراز. مباهی. خرسند. خوشحال. خرم.فخرکننده. نازان :
خان را به خانه بازفرستاد سرخ روی
با خلعت و نوازش و با ایمنی بجان.زیرا که سرخ روی برون آمد
هرکو به پیش حاکم تنها شد.و من بنده بدان مسرور و سرخ روی گشتم. ( کلیله و دمنه ).
گر نگوید بدل مرادش هست
که سوی خانه سرخ روی رود.بهمه حال اسیری که ز بندی برهد
سرخ روتر ز امیری که گرفتار آید.

سُرول؛ سُر مورِه