رشنه

لغت نامه دهخدا

رشنه. [ ] ( اِخ ) گویا نام محلی است در این شعر فرخی :
از درون رشنه تا کُه پایه های کژروان
سبزه از سبزه نبرد لاله زار از لاله زار.

فرخی.

(حومۀ شهرستان سپیدان) نوبت آب کشاورزی. مثال:«فردا رشنه اوو مایه»؛ یعنی «فردا نوبت آب ماست».

( رشنه * ) وصله؛ حمایت

رشنه =رخنه
این واژه در مناطق فارس امروزیکاربرد داردو برابر واژه رخنه فارسی دری میباشد این واژه صورت پارسی میانه از واژه رخنه زبان پارتی است.

در زبان لری ( بهمئی وبختیار ی ) به معنای افصار اسب یا خر است که در دیگر مناطق محلی به آن اوصار نیز می گویند

رشنه روشنا نور

نوبت آب

کلمات دیگر: