دانشومند

( صفت ) دانشمند عالم دانا دانشور

(نِ مَ ) (ص مر. ) دانشمند، عالم ، دانا، دانشور.

دانشومند. [ ن ِ م َ ] ( ص مرکب ) دانشمند و حکیم و بسیاردان. ( برهان ). دانشمند. حکیم و دانا و بسیاردان و دانشمند. ( ناظم الاطباء ) :
بود دانشومند و هم پهلوان
نبیند کسی پیر ازینسان جوان.گر ایدون که زینسان بود پادشا
به از دانشومند ناپارسا.دگر دانشومندکو از بزه
بترسد چو چیزی بود بامزه.بشد دانشومند نزدیک شاه
سخن گفت از پهلوان سپاه.|| ابوریحان بیرونی این کلمه را به معنی فقیه آورده است. و در اصطلاح قدما، دانشمند نیز باین معنی بوده است چنانکه ذیل کلمه دانشمند شواهدی از آن بنقل افتاد : ولیکن دانشومندان اندر شاخهاء فقه روز از سپیده دمیدن دارند. ( التفهیم ص 69 ).

۱. دانشمند: بشد دانشومند نزدیک شاه / سخن گفت از پهلوان سپاه (فردوسی۲: ۴۶۶ ).
۲. فقیه.