اسه

آسه. آکسون یا آسه رشته بلند و باریکی است که از یاخته عصبی یا نورون، برآمده است و پیام های الکتریکی را از جسم سلولی نورون (سوما) به بیرون هدایت می کند. هر نورون تنها یک آکسون و چندین دِندریت دارد.
برخی سلول های عصبی فاقد آکسون هستند (آماکرین در چشم) و گاهی آکسون کوتاهتر از دندریت است (مانند سلول های پورکینیه مخچه، پیرامیدال کورتکس مخ و نورون های حسی).
پیام الکتریکی پس از آنکه به جسم سلولی رسید، در آنجا پردازش شده و سپس به آکسون ها فرستاده می شود. پیام الکتریکی در درازای اکسون هدایت شده و به پایان اکسون که پایانه عصبی نام دارد می رسد. پایانه آکسونی یا با دندریت نورون دیگر ارتباط برقرار کرده یا به یک یاخته ماهیچه ای یا یاخته غده ای می رسد. در پایانه های آکسونی ریزساختار ویژه ای به نام سیناپس تشکیل می شود که از راه سیناپس پیام سلول عصبی به یاخته بعدی راه می یابد.
بیشتر آکسون ها در سامانه عصبی مرکزی و سامانه عصبی پیرامونی به وسیلهٔ سلول های نوروگلیا و شوان که میلین را می سازند پوشانده می شوند. آکسون ها بیشتر در بخش سفید مغز و نخاع گسترش یافته اند اما این بدین معنی نیست که در بخش های خاکستری مغز و نخاع، هیچ اکسونی وجود ندارد.
هیلاک: محل خروج آکسون از پریکاریون (مشخص با فقدان اجسام نیسل)