گیر دادن

اشغل

( مصدر ) ۱ - گرفتار ساختن کسی را . ۲ - مخفی گاه متهم یا مقصری را بعمال دولت نشان دادن .

(دَ ) (مص ل . ) (عا. )بند کردن ، به کسی یا موضوعی پرداختن و از آن دست نکشیدن .

گیر دادن. [ دَ ] ( مص مرکب ) در تداول عامه ، اسیر و گرفتار ساختن کسی را که مخفی باشد، معرفی کردن و نشان دادن مخفی گاه کسی یا مقصری را: گیر دادن رفیق خود را. گیر دادن همدست خود را.

دِرنیدِن؛ گیردار آویدن؛ بَند کِردِن؛ وَر کِردِن