کودک سرشتی : آه کز کودک مزاجیهای ابنای زمان ابجد ایام طفلی راز سر باید گرفت . ( صائب )
کودک مزاجی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
کودک مزاجی. [ دَ م ِ / م َ ] ( ص مرکب ) کودک سرشتی. ( فرهنگ فارسی معین ) :
آه کز کودک مزاجیهای ابنای زمان
ابجد ایام طفلی را ز سر باید گرفت.
آه کز کودک مزاجیهای ابنای زمان
ابجد ایام طفلی را ز سر باید گرفت.
صائب ( از آنندراج ).
و رجوع به کودک مزاج و کودک سرشتی شود.کلمات دیگر: