عالی مرتبه آنکه اسب چون خورشید دارد .
خورشید رخش
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خورشیدرخش. [خوَرْ / خُرْ، رَ ] ( ص مرکب ) عالی مرتبه. آنکه اسب چون خورشید دارد. کنایه از مرد بلندمقام :
خسرو اقلیم بخش تاج ستان ملوک
رستم خورشیدرخش باج ستان ملوک.
خسرو اقلیم بخش تاج ستان ملوک
رستم خورشیدرخش باج ستان ملوک.
خاقانی.
کلمات دیگر: