مائده طبق طعام
خوردخوان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خوردخوان. [ خوَرْدْ / خُرْدْ خوا / خا ] ( اِ مرکب ) مائده. طَبَق طعام.( ناظم الاطباء ). خوان ِ طعام. ( آنندراج ) :
که سالار خوان خوردخوان آورد
خورشهای خوش در میان آورد.
که سالار خوان خوردخوان آورد
خورشهای خوش در میان آورد.
نظامی ( از آنندراج ).
|| خوان خرد. خوان محقر و کوچک.کلمات دیگر: