بلند رتبه آنکه جاه و مقام خورشید دارد .
خورشید جاه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خورشیدجاه. [ خوَرْ / خُرْ ] ( ص مرکب ) بلندرتبه. آنکه جاه و مقام خورشید دارد :
گردون غلامست از خطر خورشیدجاهست از گهر
کیوان حسام است از ظفر بهرام پیکان باد هم.
گردون غلامست از خطر خورشیدجاهست از گهر
کیوان حسام است از ظفر بهرام پیکان باد هم.
خاقانی.
کلمات دیگر: