( صفت ) منسوب به دو مرد آنچه که کفاف دو مرد را بدهد خوراک دو مرده .
دو مرده
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دو مرده.[ دُو م َ دَ / دِ ] ( ص نسبی ) منسوب به دو مرد. آنچه که کفاف دو مرد را دهد؛ خوراک دو مرده :
امروز دو مرده بیش گیرد مرکن
فردا گوید تربی از اینجا برکن.
امروز دو مرده بیش گیرد مرکن
فردا گوید تربی از اینجا برکن.
سعدی ( کلیات چ مصفا ص 134 ).
کلمات دیگر: