کند فهمی کم هوشی .
کور دلی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
کوردلی. [ دِ ] ( حامص مرکب ) کورباطنی. ( فرهنگ فارسی معین ). کوردل بودن :
زی گوهر باقی نکند هیچکسی قصد
کز کفوردلی شیفته بر دار فنااند.
زی گوهر باقی نکند هیچکسی قصد
کز کفوردلی شیفته بر دار فنااند.
ناصرخسرو.
رجوع به کوردل ، کورباطن و کورباطنی شود.کلمات دیگر: