<div class="boxBd">دوگمانی. [ دُ گ ُ ] ( حامص مرکب ) شک و تردید. ( یادداشت مؤلف ) : دشمن را به استمالت بدست آوردن خوارتر که به مقاتلت از بیخ برکندن که استیصال دوگمانی بود و پیوستن و وصال تن آسانی. ( راحةالصدور راوندی ).</div>

دوگمانی. [ دُ گ ُ ] ( حامص مرکب ) شک و تردید. ( یادداشت مؤلف ) : دشمن را به استمالت بدست آوردن خوارتر که به مقاتلت از بیخ برکندن که استیصال دوگمانی بود و پیوستن و وصال تن آسانی. ( راحةالصدور راوندی ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">شک و تردید .</div>

دو گمانی

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا