خورد خائیدن

خوردنی خوردن یا خوردنی خورانیدن

خورد خائیدن. [ خوَرْدْ / خُرْدْ دَ ] ( مص مرکب ) خوردنی خوردن. || خوردنی خورانیدن. ( یادداشت مؤلف ).
- بلب خورد خائیدن کسی را ؛ خوردنی خورانیدن کسی را :
مهرگان آمد، هان دربگشائیدَش
اندرآرید و تواضع بنمائیدَش
بنشانید و بلب خورد بخائیدَش.