افروزنده بزم روشنی ده بزم .
بزم افروز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بزم افروز. [ ب َ اَ ] ( نف مرکب ) افروزنده بزم. روشنی ده بزم. مجلس افروز :
شمعهای بساط بزم افروز
همه یاقوت ساز و عنبرسوز.
عاملانش بکار خود همه روز.
عیش سازد بگنبدی هر روز.
بروشن روی خسرو آرزومند.
شمعهای بساط بزم افروز
همه یاقوت ساز و عنبرسوز.
نظامی.
او همه شب به باده بزم افروزعاملانش بکار خود همه روز.
نظامی.
در چنین روزهای بزم افروزعیش سازد بگنبدی هر روز.
نظامی.
بتانی دید بزم افروزو دلبندبروشن روی خسرو آرزومند.
نظامی.
کلمات دیگر: